Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Tancerka z Moulin Rouge” Tanja Steinlechner to obyczajowa powieść, która zainspirowana została osobą Louise Weber. Kobieta to najsłynniejsza tancerka Moulin Rouge, która zainspirowała autorkę do stworzenia historii, na podstawie jej biografii, dodając jednak elementy fikcji literackiej.
Louis Weber wychowywana była przez matkę, gdyż ojciec zmarł. Kobiecie nie było łatwo, a w ich życiu się nie przelewało. Aby móc wiązać koniec z końcem obie zarabiały jako praczki. Jednak w Louis drzemała pasja do tańca, którą pragnęła rozwijać. Dziewczyna za wszelką cenę pragnęła również wyrwać się z biedy, do której już nigdy nie chciała wrócić. Gotowa była dosłownie na wszystko, aby tylko osiągnąć upragnione bogactwo, jednak strach przed powrotem biedy do jej życia, ciągle tlił się w jej głowie. Chciała czerpać z życia pełnymi garściami, bawić się i być docenianą. Realizował swoje marzenia o sławie, którą się zachłysnęła. Zapomniała w tym wszystkim jednak o szczęściu, radości z dnia codziennego, miłości i wartościach. Czy Louis ocknie się w porę, doceni prawdziwą miłość i przywróci do swojego życia harmonię i spokój oraz zacznie cieszyć się tym co ma, u boku tych, których kocha…
Książka przedstawia nam piękną historię, a dodatkowo została ubrana w piękne szaty! Bo nie można pominąć wspaniałego wydania, które serwuje nam Wydawnictwo. Myślę, że przypadnie ona do gustu większości czytelników, a już ze szczególnym wskazaniem na tych, którzy lubią w literaturze przenieść się do dawnych czasów, ale również miłośnikom wyrazistych charakterów kobiecych w literaturze, bo tego Louis zdecydowanie nie brakuje!
Mnie książka oczarowała i bardzo serdecznie polecam sięgnąć po ten tytuł, a Wydawnictwu bardzo dziękuję za egzemplarz do recenzji.

„Tancerka z Moulin Rouge” Tanja Steinlechner to obyczajowa powieść, która zainspirowana została osobą Louise Weber. Kobieta to najsłynniejsza tancerka Moulin Rouge, która zainspirowała autorkę do stworzenia historii, na podstawie jej biografii, dodając jednak elementy fikcji literackiej.
...

Rozwiń

Zwiń

„Sen o Jerozolimie” Erica – Emmanuela Schmitta to wspaniała podróż, w którą zabiera nas autor. Jest tym bardziej wyjątkowa, że wspólnie udajemy się do Ziemi Świętej. Mamy przyjemność odwiedzić najważniejsze miejsca dla każdego chrześcijanina: Betlejem, Nazaret, czy Jerozolimę. Autor w książce zabrał nas w bardzo osobistą książkę, gdyż przybliża historię spełnienia największej życiowej przemiany, którą przeszedł. Eric – Emmanuel Schmitt był bowiem ateistą, który w swoim życiu doszedł do momentu, w którym wiara stała się dla niego niezwykle istotną kwestią. Z ogromnymi emocjami i wręcz wyczuwalną wiarą opisuje emocje, które towarzyszyły mu w tej wyjątkowej podróży.
Książka uświadamia czytelnikowi jak wielkie znaczenie w naszym życiu ma wiara. Jak wiele możemy z niej czerpać, a także odkrywa przed nami możliwości, z których możemy czerpać, gdy tylko sobie na to pozwolimy! Jest to wyjątkowa, emocjonalna książka, która pogłębia i umacnia nasze wyznanie, pokazując, żę każdy z nas jest wyjątkowy, zasługuje na szansę, czasami tylko musimy pozwolić dać jej szansę.
Ja bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu a egzemplarz do recenzji i polecam wszystkim ten tytuł.

„Sen o Jerozolimie” Erica – Emmanuela Schmitta to wspaniała podróż, w którą zabiera nas autor. Jest tym bardziej wyjątkowa, że wspólnie udajemy się do Ziemi Świętej. Mamy przyjemność odwiedzić najważniejsze miejsca dla każdego chrześcijanina: Betlejem, Nazaret, czy Jerozolimę. Autor w ksią...

Rozwiń

Zwiń

„Kwiatowy dwór” to już trzeci tom „Sagi dworskiej” napisanej przez Krystynę Mirek, które przenosi nas w fascynujący i wciągający świat XIX wieku, do którego w literaturze uwielbiam się wybierać. Sięgając po książki z tej serii, dosłownie mam wrażenie, jakbym żyła w tamtych czasach. Autorka idealnie oddaje ich klimat i dosłownie przenosi nas w czasie.
Dominik Podhorski ułożył sobie życie, założył rodzinę i właśnie oczekuje na narodziny dziecka. Niemniej jednak w jego głowie wciąż tli się obawa o to, że przeszłość kiedyś do niego powróci. Niestety wieści, jakie docierają do niego z Podhorowa, zmuszą go do tego, aby raz na zawsze rozprawić się z przeszłością, której miał nadzieję zostawić za sobą. Teraz przyszło mu się z nią zmierzyć i zawalczyć o to, co powinno należeć do niego!
Książka przedstawia wspaniałą historię, która wciąga i porusza czytelnika. Jest to opowieść o niezwykłej walce, wytrwałości i odwadze. Główny bohater staje w obronie honoru rodziny i jej majątku, który bezprawnie został im odebrany. Wyzwanie, jakie postawiło przed nim życie, nie jest łatwe, szczególnie że przeciwnik nie ma zahamowań i jest gotów na wszystko.
Historia ujęta w całej sadze jest niezwykle piękna, pokazuje obraz polskiego życia, jedności i oddania rodzinie. Mnie autorka rozkochała i oczarowała tą serią. Wspaniały, prosty, ale jakże oddający rzeczywistość język. Czyta się wyśmienicie i jestem pewna, że miłośnicy gatunku docenią książkę!
Bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu za egzemplarz książki do recenzji.

„Kwiatowy dwór” to już trzeci tom „Sagi dworskiej” napisanej przez Krystynę Mirek, które przenosi nas w fascynujący i wciągający świat XIX wieku, do którego w literaturze uwielbiam się wybierać. Sięgając po książki z tej serii, dosłownie mam wrażenie, jakbym żyła w tamtych czasach. Autorka...

Rozwiń

Zwiń

„Pożeracze ptaków” Albin Perc to thriller, który buduje napięcie i utrzymuje je na wysokim poziomie. Zamknięty ośrodek dla dziewcząt budzi zainteresowanie, a to, co dzieje się za jego zamkniętymi drzwiami, dla środowiska zewnętrznego jest pilnie strzeżone.
Tajemniczy dom położony nad jeziorem, który ma służyć wychowywaniu dziewcząt, okazuje się piekłem na ziemi. Stosowane w nim zabiegi wychowawcze, metody karania za „złe zachowanie”, które tak naprawdę jest każdym, cokolwiek by nie uczyniły. Tak właśnie prezentują się realia tego przerażającego miejsca, które miały się zmienić w momencie pojawienia się w nim policji. Jednak nic bardziej mylnego, gdyż jest to tylko początek odkrywania kolejnych tajemnic, sekretów i przerażających historii. Nie chcę mówić zbyt wiele, bo mam wrażenie, że każdy szczegół jest tak istotny, że mógłby zdradzić zbyt wiele.
„Pożeracze ptaków” to pozycja bardzo mocna, zagmatwana i wymagająca skupienia czytelnika. Autor umiejętnie buduje napięcie, aby później nieco wy stopować przenosząc czytelnika w inny wymiar czasowy. Historię poznajemy bowiem z kilku perspektyw, które z czasem tworzą spójną całość. Ja przyznam szczerze, że do mnie ten tytuł przemawia! Przypadł mi do gustu i zdecydowanie polecam sięgnąć wszystkim miłośnikom gatunku, bo z pewnością się nie zawiodą.
Bardzo dziękuję autorowi za możliwość przeczytania książki i po cichu liczę, że autor napisze kolejne!

„Pożeracze ptaków” Albin Perc to thriller, który buduje napięcie i utrzymuje je na wysokim poziomie. Zamknięty ośrodek dla dziewcząt budzi zainteresowanie, a to, co dzieje się za jego zamkniętymi drzwiami, dla środowiska zewnętrznego jest pilnie strzeżone.
Tajemniczy dom położony nad jezio...

Rozwiń

Zwiń

„Pod słońcem Hellady” Jarosława Molendy, to wspaniała książka, która zachwyca nas nie tylko swoją treścią, ale również cudownymi zdjęciami, które zostały w niej ujęte. Przyznam szczerze, że Grecji jeszcze niedane było mi w życiu odwiedzić, ale zawsze gdzieś po cichutku o tym marzyłam. Niemniej jednak po lekturze przewodnika Jarosława Molendy tylko utwierdziłam się w przekonaniu, że ta podróż jest obowiązkowa.
Autor zabiera nas w wiele miejsc w Grecji, jedne te bardziej znane, które przez wielu były odkryte i zachwalane, ale mamy również możliwość poznania tych, które nie zostały rozpowszechnione i rozsławione, a warto je poznać i zobaczyć. Dwadzieścia wspaniałych miejsc, które odkrywa przed nami autor, a każde z nich piękne i wyjątkowe. Mnie swoimi opowieściami dosłownie zauroczył. Podczas czytania możemy dostrzec, że doskonale zagłębił on historię tego kraju, ale również zwiedził go wzdłuż i wszerz, nie skupiając się wyłącznie na miejscach, które z reguły są najbardziej atrakcyjne i najczęściej uczęszczane przez turystów. Przekazuje nam również wiele ciekawostek, które jeszcze bardziej zachęcają do odwiedzenia tego wyjątkowego kraju. Poznajemy, chociażby miejsce, w którym urodził się Krzysztof Kolumb, zwiedzamy gwarne bazary i odwiedzamy klimatyczne knajpki.
Czytając, w ogóle nie miałam wrażenie, jakbym czytała literaturę podróżniczą, bo autor naprawdę potrafi przepięknie opowiadać i prezentować wspaniałe miejsca. Szczerze przyznam, że nie sięgam często po ten typ literatury, ale w tym przypadku zostałam oczarowana Grecją i polecam sięgnąć po ten tytuł każdemu, kto jeszcze nie jest przekonany do odwiedzenia tego kraju, ale również tym, którzy już mieli okazję go odwiedzić, bo być może tutaj znajdą kolejne, cudowne miejsca, które wpiszą na listę do odwiedzenia w przyszłości!
Mnie książka oczarowała, podobnie jak Grecja, którą z pewnością, jak tylko Bóg pozwoli, będę chciała w przyszłości odwiedzić. Polecam wszystkim sięgnąć po ten tytuł i pozwolić się zabrać autorowi we wspaniałą podróż po pięknych zakątkach Grecji!

„Pod słońcem Hellady” Jarosława Molendy, to wspaniała książka, która zachwyca nas nie tylko swoją treścią, ale również cudownymi zdjęciami, które zostały w niej ujęte. Przyznam szczerze, że Grecji jeszcze niedane było mi w życiu odwiedzić, ale zawsze gdzieś po cichutku o tym marzyłam. Niem...

Rozwiń

Zwiń

„Mała wiedźma Bazylka” Katarzyny Szestak, to wyjątkowa książeczka dla dzieci, która poza piękną historią pokazuje również istotne wartości, którymi powinniśmy wszyscy kierować się w życiu.
Każdy las ma swoją wiedźmę, która się o niego troszczy. Tak właśnie do Bardzo Małego Lasu trafia wiedźma Bazylka, którego jedynymi mieszkańcami są Pająk i Szczur. Szczur nie dowierza, że Bazylka jest wiedźmą, bo brak jej miotły, wielkiego nosa, nie potrafi rzucać zaklęć i nie nosi kapelusza. Za wszelką cenę Szczur chce, aby Bazylka stała się wiedźmą taką, jak on ją sobie wyobraża, prawdziwą. Ale w życiu nie chodzi o to, aby dostosowywać się do innych, podporządkować im i być takim, jakich oczekują nas inni, ale chodzi o to, by być sobą, by cieszyć się małymi rzeczami i nabywać prawdziwe przyjaźnie, które są w życiu najcenniejsze.
Wspaniała, piękna historia Szczura, Pająka i Wiedźmy, którzy podczas tej przygody wiele się uczą i potrafią zdobyć sympatię czytelników.
Moje dzieci zachwyciły się historią, a wspaniałe ilustracje przyciągnęły ich uwagę, za każdym razem dopytując, kto jest kim i co się na nich znajduje.
Historia, która przekazuje niezwykle cenną wartość, jaką jest bycie sobą. Nie powinniśmy ulegać wpływom otoczenie, bo oczekiwań wszystkich i tak nigdy nie będziemy w stanie spełnić, a możemy jedynie siebie unieszczęśliwić.
Za możliwość przeczytania tej wspaniałej historii bardzo dziękujemy Wydawnictwu.

„Mała wiedźma Bazylka” Katarzyny Szestak, to wyjątkowa książeczka dla dzieci, która poza piękną historią pokazuje również istotne wartości, którymi powinniśmy wszyscy kierować się w życiu.
Każdy las ma swoją wiedźmę, która się o niego troszczy. Tak właśnie do Bardzo Małego Lasu trafia wied...

Rozwiń

Zwiń

"Grand Central. Historie o wojnie i miłości" to antologia, na którą składają się wspaniałe opowiadania. Nie jest to długa forma, dlatego też poznajemy wielu bohaterów, ale nie zostają oni z nami na długo. Kieydś nie sięgałam często po antologie, ale z czasem bardzo się do nich przekonałam i uwielbiam tą formę. Przyznam szcezrze, że antologie najlepiej wychodzą, przynajmniej z dotychczasowo czytanych przeze mnie, te osadzone w trudach wojny, czy w latach bezpośrednio po wojnie. Był to niezwykle trudny czas, przepełniony emocjami, strachem i niepewnością, dlatego też ta krótka forma tak idealnie pasuje w te czasy.
"Grand Central" składa się z dziesięciu historii, z których każda jest inna, ale wszystkie połączyło jedno miejsce. Jest to dworzec, na którym jedni wypatrują powrotów swoich bliskich z wojny, w nadziei, że wreszcie będą mogli być razem, ale spotykamy równiez i kobietę, która ze strachem wyczekuje, czy mąż wróci z wojny, bo życie u jego boku przepełnione było strachem, nienawiścią i ciągłą obawą. Mimo, że czas był trudny, to nie zabrakło uczuć, które wciąż tliły się w każdym człowieku. Każda z histori, napisana przez innego autora, każda inna i odzielna, jednak zdarzają się drobne gesty, które je łączą, nieistotne, niekiedy niezauważalne, ale jednak są.
Uwielbiam ksiązki osadzone w czasie wojny, czy tuż po niej. W większości wywołują we mnie wiele emocji, powodują masę wzruszeń, ale nie mogę odmówić sobie sięgnięcia po nie. Właśnie dla tych emocji, dla tych wzruszeń, dla uświadomienia sobie w jak pięknych czasach przyszło nam żyć, ale także dla pamięci o naszych przodkach, którzy wiele przeszli, abyśmy teraz my żyli spokojnie. Podczas czytania antologi również nie obyło się bez łez, ale wierzcie mi, że naprawdę warto!
Ja ten tytuł z całego serca polecam, szczególnie, że można sobie podzielić dawkowanie emocji czytając każdą z przedstaiwonych historii zupełnie oddzielnie! Każdy z autorów przedstawił swoją historię i jestem pewna, że wszyscy czytelnicy znajdą tutaj jakąś, która przyoadnie im do gustu!

"Grand Central. Historie o wojnie i miłości" to antologia, na którą składają się wspaniałe opowiadania. Nie jest to długa forma, dlatego też poznajemy wielu bohaterów, ale nie zostają oni z nami na długo. Kieydś nie sięgałam często po antologie, ale z czasem bardzo się do nich pr...

Rozwiń

Zwiń

"Mokosz. Bogini mokrej ziemi" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Sokalskiej i muszę przyznać, że od razu udane. Historia a przedstawiona w książce mnie wciągnęła, przypadła mi do gustu i zachwyciła. Mimo iż spodziewałam się więcej połączeń i nawiązań do słowiańskich bóstw, to jednak ksiązką jestem zachwycona!
Od przeszłości nigdy nie będziemy w stanie się odciąć. Ona zawsze, w mniejszym, bądź większym stopniu nam towarzyszy. Dobitnie przekonała się o tym główna bohaterka powieści "Mokosz. Bogini mokrej ziemi", Elena. Kobieta znajduje w ogrodzie ciało swojego męża, a sprawę jego śmierci prowadzi skorumpowany prokurator Marian Borys, który zaczyna zagłębiać przeszłośc podejrzanej kobiety. Nie ma żadnych śladów, nie wiadomo kto, ani dlaczego pozbawił mężczyznę życia. Niemniej jednak prokuratura potrzebuje podejrzanego, potrzebuje winnego, którego będzie mogła skazać, aby z powodzeniem zakończyć sprawę. Idealnie nadaje się cicha i wycofana Elena, żona zmarłego, której przeszłość skrywa wiele tajemnic.Dodatkowo, każdy kto znał kobietę przedstawia ją jako inną osobę, jakby miała kilka osobowości, dlatego z czasem mężczyzna zaczyna się stopniowo do niej zbliżać
Dochodzi do tego, że skorumpowany prokurator, który miał za zadanie wskazać winnego śmierci zamożnego i odnoszącego sukcesy przedsiębiorcy, sam zaczyna ulegać urokowi Eleny, która intryguje całą okolicę. Chodzą pogłoski o jej licznych zdradach, inni uważają ją za wiedźmę, nigdy nie nawiązywała z nikim przyjaźni, a jak ktoś jest odoosobniony i tajemniczy, to wszyscy od razu uważają, że skrywa mroczne sekrety... Jakie? Czy to uda się odkryć prokuratowi...
Książka nie jest długa, dlatego czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Mnie kryminalna zagadka, której nie było za jednak za dużo, wciągnęła. Podobały mi się również słowiańskie nawiązania, które sprawiły, że książkę czytało się z jeszcze większym zainteresowaniem!
Intrygująca i wciągająca, zdecydowanie godna polecenia i poświęcenia jej czasu. Ja jestem zdecydowanie na tak w stosunku do tego tytułu!

"Mokosz. Bogini mokrej ziemi" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Sokalskiej i muszę przyznać, że od razu udane. Historia a przedstawiona w książce mnie wciągnęła, przypadła mi do gustu i zachwyciła. Mimo iż spodziewałam się więcej połączeń i nawiązań do słowiańskich bó...

Rozwiń

Zwiń